Z pamiętnika siostry niejednokrotnie przełożonej II

Porodówka to chyba najdowcipniejszy oddział w szpitalu, w przenośni i dosłownie. ;) Ale zanim poczytamy o perypetiach rodzących, to na początek coś z innej beczki...

Opowiadała mi koleżanka, pracująca w poradni urologicznej.
Przyjęli kiedyś faceta, z bardzo wstydliwą dolegliwością. Jak się okazało po oględzinach, to ona, znaczy ta dolegliwość, była raczej na miarę McGyweryzmu. Otóż, nie wiadomo bliżej, po jaką cholerę, ale facet założył sobie na penisa obrączkę (czytaj, taki mały złoty krążek, co się go po ślubie na palcu serdecznym nosi). Ubaw chłopcy w lekarskim mieli i dziwili się ciężko jak to jest technicznie możliwe, ale pomóc człowiekowi trzeba, więc poprosili o zestaw narzędzi do bliżej nie nazwanego zabiegu uwolnienia obrączki (albo penisa, zależy co dla kogo ważniejsze) i przystąpili do działania. Po jakimś czasie oswobodzili faceta, okłady siakeś zalecili i puścili do domu.
Wraca ubawiona gawiedź lekarska do gabinetu, uchachani po uszy....wszyscy.... poza jednym.... ten jeden przyszedł trochę później, ze słowami na ustach:

Tylko proszę, nie sprawdzajcie, czy to aby na pewno jest możliwe, uwierzcie mi na słowo...

* * * * *

Wpada wesoły ginekolog-dyżurant do dyżurki położnych:
- Wiecie dziewoje, jadę sobie windą na górę i taka mnie myśl była naszła, że bzykanie jest bardzo trudne, ale nie niemożliwe...
Patrzymy na siebie z koleżanką, bo nie za bardzo pokumałyśmy o co mu chodzi z tym bzykaniem, a on dalej;
- To, co, lecimy na obchód?
A ja niewiele myśląc:
- Ale jak będziemy lecieć, to nie musimy bzykać...
- No nie, bo bzykanie w locie jest jeszcze trudniejsze, aczkolwiek nie niemożliwe...

* * * * *

Wpada wesoły ginekolog-dublant do dyżurki:
- Czołgiem siostry! Co my tu dzisiaj mamy?
- Kowalska dziecko w brzuchu, Nowakowa dziecko w kroku, Wiśniewska nadciśnienie, a ja zespół napięcia przedmiesiączkowego....

* * * * *

Trzecie "wpadnięcie" wesołego ginekologa na porodówkę do nowo przyjętej ciężarówki:
- Z jakiego powodu pani się zgłosiła do szpitala?
- W ciąży jestem - padła inteligentna odpowiedź jakby widać nie było...
- No to dobrze pani trafiła, bo wie pani, medycyna takie postępy zrobiła, że choć trochę to musi potrwać, ale ciąża w obecnych czasach jest całkowicie, ale to całkowicie uleczalna...
- Ale panie doktorze...
- Tak, tak, wiem... czasem są nawroty... ale to też się leczy...

* * * * *

Następne wejście wesołego ginekologa, podczas zbierania wywiadu położniczego:
- Kiedy była ostatnia miesiączka?
- Przed ciążą.
- No tyle to się domyślam, ale kiedy?
- No dziewięć miesięcy temu.
Wesoły ginekolog, przestał być wesoły:
- Ale kobieto o datę mi chodzi: dzień, miesiąc, rok...DOKŁADNĄ .DATĘ...
Tu ciężarówka zwraca się do męża (drze się do chłopa stojącego w bliżej nieokreślonym miejscu za drzwiami porodówki)
- Stefan! Kiedy ja ostatni miesięcznik miałam?
Otwierają się drzwi, zagląda jakiś nieuczesany łeb:
- No na imieninach u Romka miałaś.
Wesołemu ginekologowi humor powrócił:
- Pan zajrzy do kalendarza, kiedy Romana było, bo coś tu wpisać muszę...

* * * * *

Po południu, wyżej wymieniona ciężarówka, była się zdeklarowała co do porodu. Oczywiście poród rodzinny, czyli w obecności sprawcy, ojca dziecka znaczy się.
Powiła w ciężkich bólach dorodne dziecię, "pci" żeńskiej.
Pokazuję żyworodka, wiszącego jeszcze na nieodciętej pępowinie, matce:
- Ma pani córkę i pan tez oczywiście- poprawiam się. Patrzę na ojca, a on jakiś taki dziwny, biały się zrobił...
- Niech mi tu pan tylko nie mdleje, niech pan usiądzie... dobrze się pan czuje??
- To nie moje dziecko!!! Podmienione, to nie moje!!! - wycedził przez zęby.
Patrzę na niego jak wryta, to na matkę, o co może mu chodzić, bo pierwszy raz zdarzył mi się wstrząs poporodowy u faceta... Wesoły ginekolog, też jakoś przestał się uśmiechać...
- Przecież widzi pan, że dziecko na pępowinie jeszcze, przecież był pan przy tym, jak nie pańskie, jak pańskie...
Konsternacja wielka, myślę sobie, że może faceta jednak "przy tym" nie było, że może jest do listonosza podobne, albo co....i stąd taka reakcja....
Kobita w płacz, facet zaczął grzebać w jakiś papierach, wreszcie podkłada mi dokument pod nos, wynik USG:
- Proszę bardzo, ja tu w dokumentach mam, że jest chłopak, tak??? A to jest dziewczynka, tak??? Więc nie moje...ja chłopaka miałem mieć, tu jest napisane czarno na białym....SYNA!!!
Nie wiedziałam, czy się śmiać czy płakać, wesoły ginekolog wyprowadził faceta na korytarz, żeby ochłonął i przedstawił mu jak się sprawy mają co do tego USG... Ja dokończyłam dzieła, czyli "odcięłam" dziecko od matki i przekazałam koleżankom od żyworodków. Po pewnym czasie wchodzi wesoły ginekolog, puszcza do mnie oko i wprowadza nieco już uspokojonego ojca...ten podchodzi do żony:
- No dobra, będę kochał jak swoje....
I dla takich chwil warto być położną... ale nie za często, bo osiwieć można...

Z ginekologicznym: "Ja tu jeszcze zajrzę"

kismi