Gangsterki z Sydney. Kiedy na świecie najwięksi przestępcy byli mężczyznami, w Australii postrach budziły Kate i Tilly

Tilly

Tilly Devine urodziła się w 1900 roku w Londynie. Kiedy miała dwanaście lat, zaczęła zarabiać jako prostytutka. Według tego, co mówiła później w wywiadach, było to zaplanowane posunięcie. Potem wyszła za Australijczyka, który obiecał jej kangury znoszące złote jaja. Jednak jak okazało się na miejscu, wszystko było jednym, wielkim kłamstwem. Kobieta znowu zaczęła pracować na ulicy, tym razem mając przy sobie męża w roli ochroniarza. Jednak to wciąż był jej wybór, bo Tilly nie dawała sobie w kaszę dmuchać i jeśli jakiś mężczyzna ją rozgniewał, rozprawiała się z nim za pomocą brzytwy.
W ciągu swojej pięcioletniej kariery ulicznej została złapana przez policję siedemdziesiąt dziewięć razy. Tilly nie zamierzała jednak w ten sposób pracować aż do emerytury. Zwłaszcza że skazano ją na dwa lata więzienia za poszatkowanie brzytwą twarzy jednego mężczyzny, który twierdził, że nawet się do niej nie odezwał. Na zarzynaniu i podpalaniu tych, którzy jej się narazili, wyrobiła sobie solidną reputację. Kiedy wyszła z więzienia, postanowiła awansować. Ówczesne prawo zakazywało mężczyznom zarabiać na kobiecej prostytucji, ale jako że Tilly mężczyzną nie była, zaczęła z powodzeniem prowadzić burdele.

Kate

Kate Leigh urodziła się w 1881 roku. Jako dziecko była głodzona i bita. Kiedy dorosła, ciągle trafiała w objęcia agresywnych alkoholików, za jednego wyszła nawet za mąż. W przeciwieństwie do Tilly nie zajmowała się prostytucją. Interesowała się prawem - w dość nietypowy sposób: Kate czas wolny spędzała w sądzie. Siedząc na przypadkowych rozprawach, potrafiła obierać warzywa na kolację, a czasem nawet przerywać adwokatom w mało kulturalny sposób. Do tego popełniała różnego rodzaju przestępstwa, ale była rzadziej łapana niż Tilly.
Na szczęście dla wszystkich pijaków, Kate nie żałowała nikomu alkoholu. Gdy powstało prawo zakazujące sprzedaży alkoholu po godzinie osiemnastej, Kate nie czuła się w obowiązku do jego przestrzegania. W jej pubie można było nie tylko się wieczorem napić, ale i ostawiać zakłady hazardowe oraz kupować narkotyki. A ponieważ inni bardziej przestrzegali prawa, majątek Kate rósł w szybkim tempie.

Nowe gangi w Sydney

Obie panie miały ochotę na dalszy dynamiczny rozwój kariery. Ale w tamtych czasach kobietom nie było łatwo. Zwłaszcza w zdominowanej przez mężczyzn branży gangsterskiej. Paradoksalnie płeć zadziałała na korzyść obu pań - mało kto podejrzewał, że przywódcą gangu może być kobieta i mało kto na nie był w stanie donieść. Przez to tak naprawdę niewiele wiadomo o początkach kariery obu pań. Dlatego też trudno powiedzieć, co sprawiło, że weszły sobie w drogę.

Rozwijając swoją działalność, zarówno Tilly, jak i Kate, gromadziły ludzi, którzy dbali o ich interesy, sprzedawali co trzeba i zabijali kogo trzeba. Kiedy zatem Kate i Tilly rozpoczęły rywalizację, nie było miło. Kate kazała zniszczyć burdele Tilly, w zamian za to Tilly kazała zrobić to samo ze sklepami Kate. Kiedy gang Kate w odwecie zabił prostytutki pracujące u Tilly, jej podwładni zabili handlarzy narkotyków Kate. Kate nawet nasłała swoją prawą rękę, żeby zabił prawą rękę Tilly, tuż pod jej domem. Takie biznesowe przepychanki ciągnęły się latami.
A ponieważ broń palna była w Sydney zakazana, gangsterzy - by w razie rewizji uniknąć kary - posługiwali się łatwo dostępnymi przedmiotami, czyli brzytwami. Było krwawo.

Od walki do współpracy

Oczywiście obie panie, dzięki swoim olbrzymim majątkom, mogły rywalizować ze sobą również w innych dziedzinach - poprzez stroje, w szczególności futra i drogą biżuterię. Ponieważ czynnie brały udział w życiu towarzyskim Sydney, miały wiele okazji, żeby się w nich prezentować. Tilly była wszystkim dobrze znana z wystawnych przyjęć, a Kate potrafiła chodzić z diamentowymi pierścionkami na każdym palcu - u obu rąk.
Co prawda co pewien czas były podejrzewane o jakieś przestępcze aktywności i czasem kobiety na chwilę trafiały do aresztu, ale większość oskarżeń rozpływało się w powietrzu, gdy pod stołem przepływała konkretna gotówka.
Gorszy czas nastał, gdy w latach trzydziestych policja dostała możliwość aresztowania tych, którzy cechowali się „złym charakterem”. Dzięki temu udało się łatwo zaaresztować znanych kryminalistów, chociaż ucierpiało też wielu niewinnych ludzi. Żeby uniknąć więzienia, Tilly wróciła do Anglii na dziewięć miesięcy. Tymczasem Kate spędziła rok w więzieniu za posiadanie narkotyków. Mimo nieobecności szefowych, oba gangi działały bardzo sprawnie przez cały ten czas.

Druga wojna światowa przyniosła kobietom niezwykły dochód – żołnierze licznie zasilali burdele i puby. Jednak kiedy wojna dobiegła końca, sprawy przestały mieć się tak dobrze.
Obie panie zaczęły zatem opowiadać o sobie nawzajem najgorsze rzeczy, jakie przychodziły im do głowy, żeby poprzez prasę donieść policji na swoją przeciwniczkę.
Obie zaczęły się też publicznie udzielać w akcjach charytatywnych, żeby oczyścić się z zarzutów. Mniej szczęścia miała Tilly, która w tym czasie musiała zmierzyć się też z paskudną sprawą rozwodową z mężem, który próbował ją zabić.


Przed rokiem 1948 kobiety doszły jednak do wniosku, że niezgoda rujnuje. Pogodziły się i mimo że wciąż nie darzyły się sympatią, wspólnymi siłami pokonywały każdego, kto stanął im na drodze – albo zabijając, albo nasyłając na niego policję.

Załatwione na Ala Capone

Dobra passa nie mogła trwać wiecznie. Kariery obu gangów nie zakończyła wielka bitwa zwieńczona odbijającymi się od chodników głowami Leigh i Devine. Imperium jednej i drugiej pani upadło przez nowe prawo podatkowe.

Kate musiała zapłacić wszystkie zaległe podatki i kary wstecznie za ponad dziesięć lat, co błyskawicznie doprowadziło ją do bankructwa, chociaż posiadała trzydzieści niezwykle przychodowych miejsc rozrywek. Tilly, która do tej pory była najbogatszą kobietą w Sydney, także miała spore zaległości do zapłacenia. Jej biznes też szybko upadł, a ostatni dom publiczny należący do niej został sprzedany w 1968 roku.

Kate umarła w 1964 roku, w wielkiej biedzie, będąc na łasce swojego siostrzeńca. Mimo to wciąż była niezwykle podziwiana - na jej pogrzebie zjawiło się ponad siedemset osób. Zapamiętano ją jako nie tylko przestępczynię, ale także filantropkę i patriotkę.
Tilly dogoniła ją sześć lat później, jednak na jej pogrzeb nie przyszedł prawie nikt.