Czym jest wrestling? Przewodnik dla ignorantów (i nie tylko)

Szczerze mówiąc, nie wiem skąd wzięła się bujda o tym, że wrestling jest sportem, ponieważ jest to ROZRYWKA SPORTOWA, czyli w tym przypadku połączenie gry aktorskiej z elementami sportu. Oglądacie seriale, prawda? No właśnie. Poszczególne federacje (w tym najbardziej znana - WWE) wypuszczają (najczęściej) cotygodniowe odcinki i comiesięczne specjalne gale PPV, które zawierają same walki, ale także segmenty, o których mowa w następnym punkcie.

#2. Nie "udawany", tylko "reżyserowany"

Sama walka jest z góry ustalona przez bookerów, którzy zajmują się rozwojem i przebiegiem konfliktu, czyli feudu. Na fabułę feudu, czyli storyline, składają się walki i segmenty. W tych pierwszych potrzebny jest ring skill, czyli umiejętności fizyczne, selling, czyli umiejętność sprzedania akcji. I właśnie teraz dochodzimy do najważniejszej sprawy: AKCJE I CIOSY NIE SĄ UDAWANE, co prawda zachowuje się jak największą ostrożność, ale mimo to np. ciosy czy upadki z wysokości są w 100% odczuwalne. Pomijając wypadki przy pracy, niektóre kontuzje (tak jak ta na zdjęciu) są rozpisane w skrypcie, aby zachować storyline i selling.
W segmentach, czyli scenach pozaringowych, ważna jest gra aktorska, a także mic skill, czyli umiejętność przemowy, wcześniej oczywiście przygotowanej, tak aby fan zrozumiał i poczuł cały spór.

#3. Występujące postacie

Aby feud miał sens, potrzebne są oczywiście postacie złe i dobre. Tych, którzy grają rolę "złego" nazywamy heelem, a tych dobrych facem. Dla nieświadomych fanów, czyli uważających to za rzecz najprawdziwszą na świecie, normalnym jest, że heel zbiera heat, czyli buczenie, a face zbiera pop lub też cheer, czyli pozytywną reakcję zgromadzonej publiczności. Jednak dla ogarniętego widza liczą się wspomniane ring i mic skill, które realnie oceniają "zawodnika".
Każdy wrestler ma swój gimmick, czyli rolę, którą odgrywa - mogą być one różne, od zamaskowanego luchadora, poprzez dwumetrowego potwora, aż do zwykłego zapaśnika.

#4. Ruchy oraz finishery

Każdy wrestler ma swój move-set, czyli zakres ruchów, które wykonuje w ringu i poza nim. Zależy to od warunków fizycznych i nie jest to z góry ustalone, gdyż rywale muszą wiedzieć ułamek sekundy wcześniej, co ten drugi ma zamiar wykonać - inaczej następuje botch, czyli niezaplanowane zepsucie akcji, co jednak zdarza się rzadko. Jedyną ustaloną akcją jest finisher - akcja najmocniejsza i często kończąca walkę.
W pro wrestlingu występuje mnóstwo rodzajów walk, od zwykłych pojedynczych starć lub zwykłych dwuosobowych drużyn, po walki z drabinami, kijami bejsbolowymi czy różnymi broniami, które oczywiście są zmodyfikowane, aby nie stanowiły zagrożenia dla zdrowia czy życia. Aby zakończyć walkę w tradycyjnym singles matchu, należy przypiąć i odliczyć do trzech rywala, kładąc jakąkolwiek część ciała (najczęściej plecy) na przeciwniku, podczas gdy ten musi dotykać maty łopatkami. Drugim sposobem jest poddanie poprzez zapięcie dźwigni. Kolejnym rodzajem jest dyskwalifikacja, czyli użycie niedozwolonej broni, ataku lub ingerencja innej osoby. Innymi wyjściami są wyliczenie (opuszczenie ringu i wyliczenie przez sędziego do dziesięciu) lub nokaut.

#5. Kwestia sędziów

Sędziowie, podobnie jak zawodnicy, mają swoją rolę. Znają wynik walki i fabułę. Ogólna zasada jest taka, że sędzia robi, to co widzi. I tyle. Jeśli jest odwrócony i specjalnie zajęty czymś innym przez kogoś z zewnątrz lub zostanie ogłuszony, to wszystko, co się dzieje, jest dla niego wyssane z palca. Co ciekawe, często jest to wykorzystywane, poprzez przypadkowe znokautowanie sędziego, kiedy to po zwykłym popchnięciu dochodzi do siebie przez resztę walki.

#6. Wrestling w Polsce

Niektóry live eventy, czyli gale niepokazywane w telewizji, odbywają się na całym świecie. Największa federacja WWE przyjeżdża sporadycznie do Polski od 2011 roku. Ostatnio zawitali w zeszłym roku, tym razem do Warszawy. Na zdjęciu znajduje się Beth Phoenix, była diva WWE, mająca polskie korzenie.
Poza tym w Polsce również działają obecnie amatorskie federacje, takie jak np. Maniac Zone Wrestling (MZW) czy Kombat Pro Wrestling (KPW).

#7. Podsumowanie

Myślę, że przybliżyłem jasno najprostsze sprawy dotyczące wrestlingu. Sam nie jestem specem, ale interesuję się tym biznesem od pięciu lat. W zupełności powinno to wystarczyć wszystkim laikom. Mam nadzieję, że będziecie traktować wrestling inaczej, już nie jako "udawany sport i głupią rozrywkę dla grubych Amerykanów", ale bardziej jako show i specyficzny serial.

Źródła: 1, 2, 3, 4, 5