7 ciekawostek na temat Woody'ego Allena i jego filmów

Cokolwiek o nim myślicie, Allen ma to gdzieś. Nie żeby miał coś do was osobiście - po prostu nigdy nie czyta nic na swój temat. Ani pochwał, ani krytyki. "Skupiam się na pracy, a nie czytaniu o tym, jaki świetny jestem albo jakim głupkiem jestem", mówi. Reżyser nigdy też nie wraca do oglądania swoich filmów, gdy te są już ukończone.

#2.

Woody Allen wyleciał z Uniwersytetu Nowojorskiego. Jakie studia okazały się za trudne? Tak, produkcja filmowa. Allenowi nie brakowało jednak umiejętności czy zdolności, ale raczej koncentracji - zamiast skupić się na nauce, niemal cały swój czas przyszły reżyser poświęcał pisaniu dowcipów dla lokalnej gazety.

#3.

Planował zostać magikiem - za młodu jego hobby były sztuczki i iluzje, które jednak ostatecznie porzucił, uznając za kolosalną stratę czasu. "To zapewniłoby mi popularność na imprezach, ale nigdy nie zrobiłem żadnej sztuczki publicznie. Zawsze to byłem tylko ja i lustro", stwierdził.

#4.

Choć poziom absurdu w filmach Allena osiąga często niebotyczne poziomy, sam reżyser twierdzi, że nie ćpa. Co więcej, nigdy w życiu nie próbował ani marihuany, ani jakichkolwiek innych narkotyków. Szczyt narkomanii w przypadku Allena to wzięcie dwóch tabletek na migrenę.

#5.

Aż do 2005 roku wszystkie filmy Woody'ego Allena kręcone były w Nowym Jorku. Dopiero potem reżyser rozpoczął tournee po świecie, głównie po Europie - stąd "Vicky Cristina Barcelona", "O północy w Paryżu", "Zakochani w Rzymie". W 2012 roku zaczęły się rozmowy z Allenem, by akcję kolejnego filmu osadzić w Krakowie. Reżyser postawił warunek - 15 milionów dolarów dofinansowania i poprosił o 3 lata na ukończenie dotychczasowych projektów. Kto wie, być może temat wkrótce powróci?

#6.

Woody Allen nie korzystał z pomocy narkotyków, ale z całą pewnością nadużywał psychoanalizy, chodząc na regularne terapie nawet trzy razy w tygodniu przez ponad 37 lat. W wielu jego filmach pojawiają się różne odniesienia do jego spotkań z psychoanalitykami, które uważał za bardzo stymulujące, a nawet ekscytujące.

#7.

Im starszy, tym wcale nie lepszy - za najgorsze filmy Woody'ego Allena krytycy zgodnie uznają większość tych najnowszych, powstałych w XXI wieku, z "Końcem z Hollywood" na niechlubnym nomen omen końcu. Oberwało się też "Klątwie skorpiona" i "Co nas kręci, co nas podnieca". Za najlepszy film w dorobku reżysera uznaje się natomiast "Hannah i jej siostry" z 1986 roku.

Źródła: 1, 2, 3