O fikołkach słów kilka, czyli historia akrobatyki

Równowaga, koordynacja i zwinność. Znajdziecie ją w filmach, sporcie oraz sztukach walki. Kojarzona z olimpiadą i cyrkiem – ale też tańcem, czy pokazami ulicznych kuglarzy. Zobaczcie ciekawą historię trudnej dyscypliny, jej odmiany i metody treningowe. Przekonajcie się też dlaczego akrobatyka i gimnastyka są jednymi z najzdrowszych dyscyplin sportowych.

Starożytność

Tradycje związane z akrobatyką są obecne we wszystkich kulturach na Świecie. Freski, gliniane naczynia, malowidła ścienne i rzeźby często przedstawią akrobatów. Jest to najlepszy dowód na to, że akrobatyka oraz gimnastyka fascynowała ludzi od zawsze.


W świecie antycznym występy akrobatyczne często towarzyszyły świętom. W Chinach za dynastii Han podczas świąt z okazji żniw występowali akrobaci, w tamtych czasach szczególnie popularną sztuczką było balansowanie na długim drewnianym kiju oraz żonglowanie.


Dużą uwagę tej dyscyplinie poświęcali również starożytni Grecy i Rzymianie.
W kulturze Minojskiej (dzisiejsza Kreta) mężczyźni popisywali się wykonując skoki nad rozwścieczonym bykiem. Rzymianie natomiast tak bardzo doceniali zabawianie obywateli, że inwestowali olbrzymie sumy pieniędzy we wznoszenie aren, gdzie poza gladiatorami występowali właśnie akrobaci, tancerze i śpiewacy. Za czasów Imperium Rzymskiego szczególnie popularne były wyścigi rydwanów i akrobatyka jeździecka.

Średniowiecze

Od średniowiecza akrobatyka zyskiwała popularność również w zachodniej i środkowej Europie. Wędrowne grupy artystów podróżujące z Azji i Afryki urządzały przedstawienia uliczne w miastach. W tym okresie upowszechniła się również zła sława tego typu przedstawień. Prawdopodobnie ze względu na fakt, że kieszonkowcy wykorzystywali pokazy do kradzieży. W trakcie kiedy tłum podziwiał wyczyny kuglarskie, kieszonkowcy sprawnie pobierali "dodatkowe" opłaty za występ (co zresztą czasem ma miejsce i dziś). Zresztą nic dziwnego, że taki tłum było łatwo obrabować, w końcu nie na co dzień ma się okazję oglądać na żywo żonglowanie, chodzenie na szczudłach, połykanie ognia czy popisy gimnastyczne.

Nowożytność

Od XIX wieku akrobatyka zaczęła rozwijać się w nowych kierunkach. Powstają nowe dyscypliny czerpiące z akrobatyki: gimnastyka artystyczna, jazda figurowa, balet, pływanie synchroniczne, skoki do wody czy chodzenie po linie. Akrobatyka została również jedną z pierwszych dyscyplin olimpijskich (jest oficjalnie wpisana na listę dyscyplin Igrzysk Olimpijskich od 1932 roku). Więcej na ten temat w artykule: Zajść na szczyt własnych możliwości.

Akrobatyka Cyrkowa

Zdarzało się, że gimnastycy po zakończeniu kariery sportowej występowali przed publicznością w cyrku. Chociaż ten rodzaj rozrywki ostatnio mocno podupadł (głównie ze względu na ochronę zwierząt), to cyrk ma nadal duży wkład w sztukę akrobacji. Niektóre ze szczególnie niebezpiecznych popisów były wykonywanie właśnie tam.

Akrobatyka dzisiaj

Nie sposób wymienić wszystkich sportów i dyscyplin czerpiących z gimnastyki. Można za to wskazać kilka najpopularniejszych. Poza wspomnianymi igrzyskami olimpijskimi i cyrkiem, akrobatów zobaczycie podczas festiwalu Castellers de Vilafranca w Katalonii, gdzie akrobaci budują imponujące wieże z ludzi.



W Polsce popularnym festiwalem akrobatycznym jest organizowany co roku Festiwal Akrobatyki Żory.

Trening akrobatyczny

Trenując akrobatykę można liczyć nie tylko na podziw widzów oglądających ewolucje. Trening akrobatyki zakłada rozciągnięcie i elastyczność ciała, dużą mobilność stawów oraz giętki i mocny kręgosłup. Naukę najlepiej rozpocząć jako dziecko, kiedy mięśnie i kości są najbardziej elastyczne.

Osoby trenujące gimnastykę charakteryzują się prawidłową postawą ciała, doskonałą koncentracją i ogólną dobrą kondycją ciała. Mimo narażenia na urazy związane z wykonywaniem figur, ten sport ma dobry wpływ na zdrowie. Gimnastykę i w ograniczonym zakresie akrobatykę praktykują również seniorzy.

Wielu rodziców zapisuje swoje dzieci w wieku 6 i więcej lat na lekcje gimnastyki i akrobatyki.
Wysłanie dziecka na lekcje gimnastyki może być jedną z najlepszych decyzji dla rozwoju dziecka. Poza sprawnością fizyczną dzieci uczą się zaufania do trenera, współpracy, poprawia się ich wyobraźnia oraz samoocena.


Z dorobku akrobatyki każdy może czerpać na swój sposób. W końcu w tej sztuce chodzi głównie o to, aby stawać się lepszym od siebie samego z przeszłości. Dla satysfakcji i przyjemności z tej aktywności nie jest potrzebne wykonywanie trudnych i niebezpiecznych figur. Wystarczy samo dążenie i praca nad poprawą.