Najokrutniejsi dyktatorzy żyjący współcześnie

Dojście do władzy Teodoro wyglądało trochę jak wyjęte z "Gry o Tron". Wujek Nuguemy oszalał i krwawo rządził Gwineą, potem dostał ataku paranoi i wymordował większość rodziny. Teodoro postanowił pozbyć się wujka, objąć władzę i zostać prezydentem. W 1979 roku stanął na czele wojskowego zamachu stanu, obalił dyktaturę Maciasa i podobnie jak w "Grze o Tron" stał się gorszym władcą niż jego wuj. Od 1982 roku jest wybierany na prezydenta w kolejnych wyborach. Jego rządy to korupcja, brutalność, nadużywanie władzy i kult własnej osoby. Podczas gdy większość mieszkańców bogatej Gwinei żyje w skrajnym ubóstwie, pan prezydent tarza się w luksusach i żyje bardzo ekstrawagancko. Jego przeciwnicy utrzymują, że dyktator jest kanibalem i zjada mięso swoich potężnych przeciwników, aby w ten sposób przyswoić ich siłę.

#2. Kim Dzong Un, Korea Północna

Kim Dzong Un może nie tak długo rządzi Koreą, ale szybko zyskuje sławę jako okropny i okrutny człowiek. Gdy objął władzę po śmierci ojca, wydawało się początkowo, że będzie prowadził łagodniejszą politykę. Niestety wkrótce okazało się, że w dalszym ciągu w Korei łamane są prawa człowieka, a Kim nie zawaha się usunąć z tego świata własnego wujka, który początkowo pomagał mu w rządach. Dla pewności nakazał również zamordować resztę rodziny Dzang Song Thaeka, aby uniknąć zemsty. Kim Dzong Un publicznie lży przywódców innych państw i grozi Stanom Zjednoczonym użyciem broni nuklearnej.

#3. Mswati III, król Suazi

Mswati został królem w wieku 14 lat i do ukończenia przez niego 18 roku życia w rządzeniu krajem pomagała mu matka. Cechuje go rozrzutny styl życia, szastanie kasą i nieliczenie się z nikim. Za nic ma prawo, nie ma zamiaru wprowadzać żadnych reform, a uciskani mieszkańcy żyją w ubóstwie. W Suazi jest najwięcej osób zarażonych HIV/chorych na AIDS. W związku z rosnącą liczbą zachorowań na AIDS, król zabronił kobietom poniżej 18 roku życia uprawiania seksu. Dwa miesiące później całkowicie zapomniał o zakazie i poślubił trzynastolatkę. Mswati jest poligamistą i ma 14 żon, z których większość była nieletnia w dniu ślubu.

#4. Isajas Afewerki, Erytrea

Isajas Afewerki, założyciel i przywódca EPLF, po wyparciu z Erytrei wojsk etiopskich stanął na czele rządu tymczasowego, a w 1993 roku został wybrany na prezydenta. Prezydent ma wielkie zapędy dyktatorskie i ponoć nawet w Korei Północnej obywatele mają więcej praw niż w Erytrei. Isajas Afewerki ma całkowitą władzę, wolność mediów nie istnieje. Ludność zamieszkująca kraj jest zabijana, gwałcona, torturowana i zmuszana do służby wojskowej i niewolniczej pracy, a wszystko to w majestacie prawa. Ci, którzy ośmielą się głośno sprzeciwić, giną w niewyjaśnionych okolicznościach.

#5. Aleksandr Łukaszenka, Białoruś

Nazywany ostatnim dyktatorem Europy Łukaszenka, odkąd objął władzę w 1994 roku, skutecznie pozbył się demokracji, wolności słowa i bezstronnych mediów. Parlament jest trzymany za jaja, a opozycjoniści są skutecznie uciszani. Łukaszenka jest staroświeckim konserwatystą, który mówi co mu ślina na język przyniesie, nieważne jak głupie są jego przemyślenia. Białoruś jest jednym z niewielu krajów, w którym nadal obowiązuje kara śmierci. Łukaszenka jest zagorzałym przeciwnikiem USA i NATO. Chce uchronić Białoruś przed kolorowymi rewolucjami i chaosem. Nie wyobraża sobie, aby po nim do władzy doszedł jakiś „przypadkowy i nienormalny” prezydent. Często powtarza, że Hitler wcale nie był takim złym facetem.

#6. Raul Castro, Kuba

Pewnego dnia Fidel poczuł się staro, a jego młodszy brat Raul przejął władzę, żeby wszystko zostało w rodzinie. Za panowania Fidela Kuba była odcięta od świata. Nie było wolności słowa ani mediów. Przeciwnicy prezydenta i ustroju gnili aż do śmierci w więzieniach. Po objęciu władzy przez młodszego Castro, świat patrzył z nadzieją w stronę Kuby, licząc na poluzowanie reżimu. Niestety, Raul jest dokładnie taki sam jak jego brat, a jedyna różnica jest taka, że młodszy Castro nie jest tak czarujący jak Fidel. Ale być może dla Kuby widnieje jakieś światełko w tunelu - Raul powiedział, że nie będzie się ubiegał o reelekcję w 2018 roku

#7. Islom Karimov, Uzbekistan

Od upadku ZSRR w 1991 roku Islom Karimov jest nieprzerwanie prezydentem Uzbekistanu. Prezydent od ponad dwóch dekad wybierany jest na stanowisko z ponad 90% poparciem. Albo obywatele tak bardzo go lubią (mało prawdopodobne), albo wybory są fałszowane (bardzo prawdopodobne). W Uzbekistanie istnieje kult jednostki, a jakakolwiek forma protestu jest natychmiast brutalnie tłumiona. Karimov eliminuje swoich przeciwników zabijając ich (Avazow był torturowany, a następnie ugotowany żywcem) lub zamykając w szpitalach psychiatrycznych, gdzie poddaje się ich przymusowemu leczeniu (czytaj: torturom). Łamane są tam praktycznie wszystkie prawa człowieka. Uzbekistan przez ponad dwie dekady widział masakry, gwałty, korupcję, uwięzienie ponad 10 000 przeciwników politycznych i cenzurę mediów.

#8. Baszszar al-Asad, Syria

Al-Asad jest pod stałą obserwacją światowych mediów od kilku lat z powodu tego, co obecnie dzieje się w Syrii. Gdy musiał porzucić karierę okulisty, aby zastąpić ojca na stanowisku prezydenta w 2000 roku, po cichu liczono na to, że sytuacja w Syrii się uspokoi. Głównie dlatego, że Asad obiecywał wiele reform i wprowadzenie demokracji. Oczywiście wszystko to było bzdurą. Prezydent Syrii znany jest z lekceważenia praw człowieka, nakładania sankcji gospodarczych i korupcji. Gdy wybuchła wojna domowa, nakazał tłumić protesty skierowane przeciwko jego osobie, co spowodowało olbrzymie straty w ludziach oraz straty finansowe. Tylko w 2015 roku w Syrii zginęło ponad 10 000 cywilów, 200 000 ludzi zostało zabitych w wyniku działań wojennych, a miliony ludzi uciekło przed walkami do Europy.

#9. Omar al-Baszir, Sudan

Omar al-Baszir został prezydentem Sudanu w 1989 roku po bezkrwawym zamachu stanu. Ale od momentu przejęcia władzy jego rządy są jednymi z najkrwawszych, a sam prezydent jest w pierwszej piątce najokrutniejszych dyktatorów. Prezydent Baszir lubi władzę i nie lubi się nią dzielić. Ktokolwiek mu w tym przeszkadza, zostaje zniwelowany. W czasie dwudziestoletniej wojny zginęły miliony ludzi na skutek działań wojennych, głodu i suszy. Potem były czystki etniczne w Darfurze. Ostatnio brutalnie walczy o złoża ropy naftowej znajdującej się na południu. Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze postawił mu zarzuty ludobójstwa, zbrodni wojennych oraz zbrodni przeciwko ludzkości. Cały świat trzyma kciuki, żeby udało się w końcu dorwać drania i postawić przed sądem.

#10. Robert Mugabe, Zimbabwe

Najstarszy dyktator świata, ponad 90-letni Robert Mugabe rządzi niepodzielnie od 1980 roku (najpierw jako premier, a od 1987 jako prezydent). Jak pisze Peter Godwin, urodzony w Zimbabwe dziennikarz i pisarz, Mugabe to „najgroźniejszy typ dyktatora, intelektualista, nienawistny afrykański Robespierre, który przetrwał wszystkich”. Przeciwnicy prezydenta giną tajemniczo, bo dla utrzymania władzy ten szaleniec jest gotowy na wszystko. Na przykład podczas akcji „wymiatania brudów”, zamordował mieszkańców slumsów. Prezydent jest skorumpowany i uwielbia jeździć ze swoją żoną przezywaną Gucci Grace na zakupy po całym świecie. Mugabe wydaje miliony, a mieszkańcy Zimbabwe przymierają głodem, nie mają pracy ani opieki zdrowotnej. Na pewno nikt nie pozbędzie się go ze stołka, jedynym wyjściem jest czekanie na śmierć tyrana.