Świat nie jest idealny. Dlatego ludzie usiłują ulepszać go naukowymi formułami kształtnych piersi, pieczeniem tostów według idealnej receptury lub pizzy zgodnie z matematycznym przepisem. Albo chociaż próbują opowiadać dobre dowcipy dzięki opracowanemu przez neurologów wzorowi.
Rozwiązanie (przynajmniej części) problemów wszelkiej maści komików
nadeszło wraz z opracowaniem przez neurologów i satyryków matematycznej formuły idealnego żartu. Wzór, który opiera się na wielkości tła danego żartu, tzw. „podbudowie”, komediowym potencjale puenty i znamionach suchara, wyrażony został następująco: x = (fl no ) / p. Komediowy potencjał określa się poprzez pomnożenie poziomu śmieszności puenty (f) przez wielkość podbudowy (l). Następnie dodaje się ją do iloczynu liczby upadków (n) z czynnikiem bólu fizycznego lub publicznego zażenowania (o). Maksymalny wynik, który można uzyskać to 200. Idealny żart musiałby, według badaczy, zawierać gafy, powodować wstyd, dostać 10 punktów za puentę i długość podbudowy, lecz nie zawierać elementów suchara.
Używając metody DRM (Day Reconstruction Method) niemieccy badacze ułożyli optymalny plan dnia dla każdego człowieka. Czyli ile czasu najlepiej poświęcać codziennym czynnościom, by być szczęśliwym:
Kontakt intymny: 106 min.
Życie towarzyskie: 82 min.
Odpoczynek: 78 min.
Spożywanie posiłków: 75 min.
Modlitwa/medytacja: 73 min.
Ćwiczenia fizyczne: 68 min.
Telefon: 57 min.
Zakupy: 56 min.
Oglądanie telewizji: 55 min.
Przygotowywanie posiłków: 50 min.
Komputer: 48 min.
Prace domowe: 47 min.
Opieka nad dzieckiem: 46 min.
Drzemka: 46 min.
Praca: 36 min.
Dojazdy: 33 min
Jak przygotować grzankę idealną, taką, od której można zacząć idealny dzień? Odpowiedzi udzielił specjalista ds. pieczywa, dr Dom Lane, który wypiekł prawie 2000 tostów, żeby dowiedzieć się, jak powinien wyglądać ten najlepszy. Po pierwsze kromkę o grubości 14 milimetrów należy wyjąć z lodówki, w której panuje temperatura 3ºC.Następnie należy włożyć ją na 216 sekund do tostera o mocy 900 W, nagrzanego do temperatury 154ºC. Po wyjęciu z urządzenia grzanka powinna wylądować na talerzu podgrzanym do 45ºC, by nie zaczęła wilgotnieć od spodu w wyniku różnicy temperatur. Jeśli chcemy posmarować ją masłem, to natychmiast po wyjęciu z tostera, w proporcji 0,44g na 2,54cm². Kroić najlepiej po przekątnej, by w trakcie wkładania do ust smarowidło nie zostało w kącikach ust.
Piersi to sprawa indywidualna. Zarówno dla posiadaczek, jak i widzów. Niemniej jednak coś sprawia, że jedne pojawiają się w pisemkach częściej niż inne. Chirurg plastyczny z University College London,
Patrick Mallucci, postanowił przyjrzeć się piersiom z bliska. Dużej liczbie piersi. Mallucci przeanalizował ponad 100 par, które pojawiały (i pojawiają) się cyklicznie w angielskim brukowcu The Sun.
Z pomocą oprogramowania komputerowego chirurg mógł przeanalizować piersi pod względem kształtu, proporcji i kątów. Wyszło mu, że sutek powinien znajdować się w punkcie położonym na pięćdziesiątym piątym procencie wysokości piersi. Ponadto górna część piersi powinna posiadać krawędź prostą lub wklęsłą, natomiast sutek - znajdować się w pozycji wskazującej kąt 20º. Dolna część natomiast powinna być mocno zaokrąglona.
W 2008 roku w internecie pojawiła się informacja o tym, że strona główna pewnej gazety to według badaczy z Uniwersytetu Manchesterskiego „piękno w czystej postaci” i wynik „architektonicznego geniuszu”. Mowa o gazecie
The Daily Telegraph, która - dacie wiarę? - opublikowała powyższą informację.
Matematyk, profesor James Murray z Uniwersytetu Waszyngtońskiego opracował w 2003 roku formułę, która, jak sam twierdzi,
z 94-procentową skutecznością pozwala przewidzieć, czy małżeństwo zakończy się rozwodem. Swoją pewność badacz wyrażał w oparciu o obserwacje, które poczynił na 700 parach w ciągu trwających 10 lat badań. Murray najpierw prosił nowożeńców o przeprowadzenie krótkiej, 15-minutowej rozmowy o seksie, wychowywaniu dzieci i pieniądzach, a następnie obserwował ich reakcje, w poszukiwaniu sygnałów świadczących o możliwości rozwodu. Przewracanie oczami, krytykowanie małżonka, nabijanie się z niego lub unikanie tematu Murray traktował jako zły znak, natomiast żarty, przyjazny ton głosu, uśmiechy i przyjacielskie gesty uznał za pozytywne. Następnie co 2 lata sprawdzał, jak się sprawy u małżonków mają, aż po 10 latach dotarł do końca badania i dumnie, lecz z pewnym zaskoczeniem, ogłosił, że jego metoda sprawdziła się w
94% przypadków.
Wegetariańska, mięsna, serowa, z sosem, oliwą, na cienkim lub grubym cieście, mała, średnia, duża - każdy lubi po swojemu, wedle własnych gustów i możliwości. Pani matematyk z Uniwersytetu Sheffield,
Eugenia Cheng, wymyśliła sposób na jeszcze lepsze podawanie ulubionego placka, poprzez optymalizację proporcji ciasta i dodatków. Zakładając (być może nieco błędnie, jednak formuła została opracowana na prośbę konkretnej sieci pizzerii), że do każdego rozmiaru pizzy (28 i 35 cm) idzie ta sama ilość dodatków i mąki, badaczka uważa,
że im pizza jest większa, tym mniejsza przyjemność płynie z jedzenia jej, ponieważ rozrzedza się jej smak. Natomiast w przypadku mniejszej pizzy ciasto przesiąka dodatkami i robi się flakowate. Idąc na ratunek podniebieniom smakoszy (i portfelom właścicieli sieci) Cheng opracowała matematyczny wzór - gdzie
t to stała objętość dodatków, a
d – ilość ciasta - który pozwala zachować chrupkość dużego placka i pełny smak dodatków mniejszego.
Źródła: 1,
2,
3,
4,
5,
6,
7
Dobra, dobra. Chwila. Chcesz sobie skomentować lub ocenić komentujących?
Zaloguj się lub zarejestruj jako nieustraszony bojownik walczący z powagą